|
مقایسه تاثیر دو نوع آب آشامیدنی با درجه سختی متفاوت بر عناصر ادراری در
|
مریم زارع*   ، آزاده امین پور ، مجید میرزازاده ، مهین آذر ، زهرا تذکری ، یدا. . محرابی ، ناصر کلانتری |
| ، Maryam _z20032002@yahoo.com |
|
|
چکیده: (28459 مشاهده) |
| سابقه و هدف: ابتلا به سنگهای کلیوی از بیماریهای شایع در بین جوامع بشری است که معمولاً به دنبال اشباع ادرار بروز می‌کند. بنابراین، میزان آب دریافتی و ترکیبات آن می‌تواند بر عناصر ادراری و تشکیل سنگ کلیه اثر گذارد. این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر آب آشامیدنی شهر تهران (با درجه سختی پایین) و آب معدنی چشمه "اعلاء" دماوند (با درجه سختی بالا) بر عناصر ادراری در مردان مبتلا و غیرمبتلا به سنگ کلسیمی بستری شده در بیمارستان "هاشمی‌نژاد" تهران انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکور روی 15 مرد غیرمبتلا و 14 مرد مبتلا به سنگ کلسیمی 15 تا 62 ساله بستری شده در بیمارستان "هاشمی‌نژاد" تهران انجام شد. مردان غیرمبتلا مشکل کلیوی و سنگ‌سازی نداشتند و مبتلا به تنگی مجرا، تنگی حالب و پارگی مجرا بودند. افراد مورد مطالعه مکمل سیترات، ویتامین D، C و کلسیم دریافت نمی‌کردند و دچار پیوری و هماتوری شدید نبودند. در طول مداخله، رژیم غذایی هر فرد بر اساس وزن ایده‌ال وی تنظیم و کنترل شد. قبل و بعد از هر مداخله، ادرار 24 ساعته و ادرار اول صبح افراد جمع‌آوری و اگزالات، سیترات، منیزیم، کلسیم، فسفات، اسیداوریک، کراتی‌نین، وزن مخصوص، pH و حجم ادراری آنها تعیین شد. مقدار آب دریافتی افراد مورد مطالعه در طول مداخله ml/kg/d36 -30 در نظر گرفته شده بود. همه افراد مورد مطالعه، به مدت 2 روز (روزهای اول و دوم) به میزان محاسبه شده با رژیم کنترل شده آب مقطر دریافت کردند. سپس به مدت 2 روز ( روزهای سوم و چهارم ) آب آشامیدنی شهر تهران و سرانجام 2 روز (روزهای پنجم و ششم) آب معدنی "دماوند" داده شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز اندازه‌گیری های تکراری (ANOVA) و نرم‌افزار SPSS11.5تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: مردان مبتلا و غیرمبتلا به سنگ از لحاظ سن، وزن، قد و BMI از نظر آماری، تفاوت معنی‌داری نداشتند. حجم ادرار پس از مصرف آب مقطر و آب تهران (01/0p<) و آب معدنی (05/0p<) نسبت به قبل از مداخله، افزایش آماری معنی‌داری نشان داد. وزن مخصوص ادراری پس از مصرف آب مقطر و تهران نسبت به قبل از مداخله، کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<)، همچنین وزن مخصوص ادراری پس از مصرف آب تهران و معدنی نسبت به آب مقطر، کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (01/0p<). میزان دفع کلسیم ادراری با مصرف آب مقطر و تهران، بین دو گروه، تفاوت آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<). میزان دفع سیترات، منیزیم ، فسفات وحجم ادراری در مردان مبتلا به سنگ با مصرف آب تهران نسبت به آب مقطر و در مردان غیرمبتلا با مصرف آب معدنی، میزان دفع منیزیم ، فسفات و pH ادراری نسبت به آب مقطر افزایش یافت که تفاوت آماری معنی‌داری نداشت.
نتیجه گیری: نتایج این بررسی پیشنهاد می‌کند که با افزایش میزان مصرف آب، بدون در نظر گرفتن سختی آب، حجم ادرار، افزایش و وزن مخصوص ادرار، کاهش می یابد. در این مطالعه مشاهده شد که مصرف آب تهران برای افراد مبتلا به سنگ، مفیدتراز آب معدنی با درجه سختی بالاست که می‌تواند از عود مجدد سنگ در این افراد جلوگیری کند، در صورتی که مصرف آب معدنی با درجه سختی بالا برای افراد غیرمبتلا مفیدتر از آب تهران بوده و می‌تواند از تشکیل سنگ کلیه در این افراد جلوگیری کند. یافته‌های این پژوهش توصیه می‌کند که میزان دریافت آب مصرفی در افراد افزایش یابد.. |
|
| واژه‌های کلیدی: آب، آب معدنی، سنگ کلیوی، سختی آب، عناصر ادراری |
|
|
متن کامل [PDF 208 kb]
(4538 دریافت)
|
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
صنايع غذايي
دریافت: 1387/4/10 | انتشار: 1385/12/24
|
|
|
|
|
|
