سابقه و هدف: پکتین مخلوط پیچیده­ای از پلی­ساکاریدها است که به فراوانی در صنعت غذا به‌عنوان ژل­کننده، ثبات­دهنده و امولسیفایر مورد استفاده قرار می­گیرد. هدف از این تحقیق مقایسه بازده تولید و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین استخراج شده از پوست خربزه آناناسی، طالبی سمسوری و گالیا به کمک امواج مایکروویو است.

مواد و روش‌ها: پکتین به کمک امواج مایکروویو با توان 700 وات، زمان پرتودهی 3 دقیقه، pH برابر با 5/1 و نسبت حلال به ماده اولیه برابر با 15 وزنی/ حجمی استخراج شد، سپس خواص فیزیکوشیمیایی پکتین­ها نظیر محتوای گالاکتورونیک اسید، درجه استریفیکاسیون، خواص امولسیفایری، رفتار جریان و طیف مادون قرمز تبدیل فوریه بررسی گردید.

یافته‌ها‌: نتایج نشان داد که پکتین هر سه محصول دارای راندمان (15-14 درصد) و درجه خلوص (با محتوای گالاکتورونیک اسید بالای 65 درصد) مطلوبی هستند. بررسی درجه استریفیکاسیون مشخص کرد که پکتین حاصل از خربزه آناناسی و طالبی سمسوری جزو پکتین­های با درجه استری پایین و پکتین پوست گالیا جزو پکتین­های با درجه استری بالا می­باشند. فعالیت امولسیفایری هر سه پکتین پایین بود. رفتار جریانی محلول­های پکتین حاصل از پوست خربزه آناناسی و طالبی سمسوری در تمامی غلظت­ها، نیوتنی ولی پکتین پوست گالیا در غلظت­های مختلف، رفتارهای متفاوتی نشان داد.

نتیجه گیری: راندمان مناسب، درجه خلوص مطلوب و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین حاصل از پوست خربزه آناناسی، طالبی سمسوری و گالیا نشان می‌دهد که می­توان از این ضایعات کشاورزی به‌عنوان یک منبع نوید بخش در تولید پکتین استفاده نمود.

واژگان کلیدی: پکتین، مایکروویو، خربزه آناناسی، طالبی سمسوری، گالیا