[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
.
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
برای نویسندگان::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
IFRAME

..
:: دوره 4، شماره 3 - ( 9-1388 ) ::
جلد 4 شماره 3 صفحات 54-47 برگشت به فهرست نسخه ها
اثرات افزودن مواد پلاستی‌سایزر بر برخی ویژگی‌های مکانیکی و شیمی فیزیکی فیلم متیل سلولز خوراکی
فاطمه دارائی* ، فوژان بدیعی ، مریم میزانی ، عباس گرامی
چکیده:   (17407 مشاهده)
سابقه و هدف: پوشش‌های خوراکی، لایه نازکی هستند که روی سطح مواد غذایی قرار می‌گیرند و به عنوان محافظ عمل می‌کنند. فیلم ها و پوشش های خوراکی تهیه شده از پلیمرهای طبیعی در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. سلولز یکی از فراوان‌ترین و ارزان ترین منابع گیاهی تجدیدپذیر است و مشتقات آن خصوصیات تشکیل فیلم بسیار خوبی دارند. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر پلاستی‌سایزرهای گلیسرول، پلی اتیلن گلیکول، اسید چرب پالمیتیک و ترکیب گلیسرول و اسید چرب پالمیتیک بر چندین ویژگی مکانیکی و شیمی فیزیکی فیلم متیل سلولز بود. مواد و روش‌ها: فیلم‌های خوراکی از متیل سلولز تهیه شد، سپس به فیلم‌ها پلاستی سایزرهای گلیسرول، پلی اتیلن گلیکول 400 ، اسید چرب پالمیتیک و ترکیب گلیسرول و اسید چرب پالمیتیک اضافه َشد. سرعت انتقال بخار آب، مقاومت کششی، میزان کش‌آمدگی و مقدار مواد محلول در آب فیلم‌ها اندازه گیری شد. یافته‌ها‌: مقاومت کششی فیلم‌های حاوی پلاستی سایزر در مقایسه با فیلم‌های خالص متیل سلولزی کاهش معنی‌داری نشان دادند(05/0>p ). میزان کش آمدگی در فیلم‌های حاوی گلیسرول و پلی اتیلن گلیکول در مقایسه با فیلم‌های حاوی اسید چرب پالمیتیک افزایش معنی‌داری داشتند(05/0>p). میزان انتقال بخار آب و درصد مواد محلول در آب فیلم‌های حاوی اسید چرب پالمیتیک و ترکیب گلیسرول و اسید چرب پالمیتیک در مقایسه با فیلم‌های خالص متیل سلولزی و فیلم‌های حاوی پلاستی‌سایزرهای گلیسرول و پلی اتیلن گلیکول کاهش معنی‌داری داشتند(05/0>p). نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که فیلم‌های خالص متیل سلولز ترد و شکننده هستند. پلاستی سایزرهای با وزن مولکولی کم (گلیسرول) بیشترین تأثیر را روی کاهش مقاومت کششی و افزایش میزان کش آمدگی فیلم‌های متیل سلولز دارند. در حالی که پلاستی سایزرهای با وزن مولکولی بالا (اسید چرب پالمیتیک) بیشترین تأثیر را در کاهش میزان انتقال بخار آب فیلم‌های متیل‌سلولز دارند. در مواردی مانند پوشش دادن میوه‌ها، فیلم‌های حاوی ترکیب گلیسرول و اسید چرب پالمیتیک به علت نفوذپذیری کمتر به بخار آب، مناسب‌تر هستند.
واژه‌های کلیدی: فیلم خوراکی، متیل سلولز، مقاومت کششی، پلاستی‌سایزر، سرعت انتقال بخار آب
متن کامل [PDF 252 kb]   (3913 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: صنايع غذايي
دریافت: 1388/9/24 | انتشار: 1388/9/24
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Daraei F, Badii F, Mizani M, Gerami A. Effects of addition of plasticizers on mechanical and physicochemical properties of edible methylcellulose films. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2009; 4 (3) :47-54
URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-229-fa.html

دارائی فاطمه، بدیعی فوژان، میزانی مریم، گرامی عباس. اثرات افزودن مواد پلاستی‌سایزر بر برخی ویژگی‌های مکانیکی و شیمی فیزیکی فیلم متیل سلولز خوراکی. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1388; 4 (3) :47-54

URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-229-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 4، شماره 3 - ( 9-1388 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Iranian Journal of  Nutrition Sciences and Food  Technology
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645