سابقه و هدف:با وجود اهمیت بیوژنز میتوکندری در فرایند‌های فیزیولوژیک و نقش آنتی‌اکسیدان‌ها بر آن، تأثیر مکمل زعفران بر بیوژنز میتوکندری در ارتباط با تمرین‌های شدید، مطالعه نشده است، بنابراین این تحقیق باهدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی سرعتی همراه با مصرف عصاره زعفران بر میزان PGC-1α و SIRT3 عضلانی در موش‌های سالمند نر انجام شد. مواد و روش‌ها:32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در چهار گروه تمرین تناوبی سرعتی، مکمل زعفران، کنترل و تمرین تناوبی سرعتی و مکمل زعفران استفاده گردید. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی با تعداد 4 جلسه در هفته بر روی نوار گردان بود و از عصاره زعفران نیز به‌عنوان آنتی‌اکسیدان استفاده شد. میزان عصاره زعفران داده‌شده به مقدار 30 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن روزانه و به مدت 8 هفته بود.اندازه‌گیری سطوح دو فاکتور PGC-1αو SIRT3 نیز در عضله دوقلو و با استفاده از روش الایزا صورت پذیرفت. روش آماری مورداستفاده تحلیل واریانس یک‌طرفه برای گروه‌های مستقل با سطح معنی‌داری (0.05 > α) بود. یافته‌ها:اگرچه، سطوح مقادیر PGC-1α وSIRT3 در همه گروه‌های تجربی در پاسخ به مصرف زعفران و تمرین تناوبی سرعتی افزایش یافته بود، تنها افزایش معنی‌داری در مقادیر PGC-1α در گروه تمرین تناوبی- سرعتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0.000P=). نتیجه گیری:با توجه به نتایج، به نظر میرسد که مصرف مکمل زعفران موجب کاهش در سازگاری تمرین تناوبی سرعتی شود و لذا در طی دوره این الگوی تمرین میبایست از مصرف آن اجتناب شود.
