[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
.
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
برای نویسندگان::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
IFRAME

..
:: دوره 14، شماره 2 - ( تابستان 1398 ) ::
جلد 14 شماره 2 صفحات 30-21 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر 12 هفته تمرین هوازی با و بدون محدودیت غذایی بر SIRT3، PGC1-α و SOD2 عضله نعلی موش‌های صحرایی نر
رسول هاشم کندی اسدی ، سجاد ارشدی* ، عبدالعلی بنایی فر ، مسعود حاجی رسولی
دانشگاه آزاد تهران جنوب ، arshadi.sajad@yahoo.com
چکیده:   (2904 مشاهده)
سابقه و هدف: به تازگی تأثیر هم‌افزایی محدودیت غذایی (DR) بر سازگاری‌های ناشی از تمرینات ورزشی توجه محققان را به خود جلب کرده است. از این رو، هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر 12 هفته تمرین هوازی (AT) همراه با محدودیت غذایی بر میزان بیان ژن پروتئین‌های SIRT3، PGC1-α و SOD2 بافت عضله نعلی موش‌های صحرایی نر بود.
مواد و روشها: این مطالعه در قالب یک طرح تجربی چند گروهی با گروه‌های کنترل (مدل حیوانی) به مدت 12 هفته روی 40 سر موش صحرایی نر سه ماهه انجام شد. آزمودنی‌ها به شکل تصادفی در چهار گروه همگن کنترل (۹سر=Con)، محدودیت غذایی (10سر=DR)، تمرین ورزشی (۸سر=T) و تمرین ورزشی+محدودیت غذایی (۸سر=T+DR) جایگزین شدند. تمامی موش‌های صحرایی، پس از آخرین جلسه‌ تمرین سه ماهه، جراحی و بخشی از بافت عضله نعلی آنها برای بررسی mRNA پروتئین‌های SIRT3، PGC-1α و SOD استخراج شد و روش RT-PCR مورد استفاده قرار گرفت. داده‌های حاصله توسط آزمون آنالیز واریانس دو‌راهه و در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: پس از اتمام پروتکل تحقیق در گروه T بیان پروتئین‌های SIRT3، PGC1-α و SOD به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود، در حالی که در گروه DR تنها بیان پروتئین SIRT3 به طور معنی داری افزایش یافته بود، همچنین میزان بیان پروتئین PGC1-α و SIRT3 در گروه DR+T به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود، تمرین باعث کاهش اثر افزایشی محدودیت غذایی بر بیان پروتئین‌های SIRT3 شد، درحالی که تمرین و محدودیت غذایی دارای اثر تعاملی در بیان پروتئین  PGC1-α  بودند، اما اثر تعاملی و یا تقابلی در بیان پروتئین SOD مشاهده نشد.
نتیجه گیری: استفاده از محدودیت غذایی شدید به همراه تمرینات هوازی احتمالاً باعث سرکوب فرآیندهای مرتبط با افزایش طول عمر سلولی می‌‎گردد.       
واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، محدودیت غذایی، SIRT3، PGC1-α، موش‌های صحرایی نر
متن کامل [PDF 780 kb]   (1153 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تغذيه
دریافت: 1397/8/20 | پذیرش: 1397/11/2 | انتشار: 1398/5/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hashemkandi Asadi R, Arshadi S, Banaei Far1 A, Haji Rasouli M. The Effect of 12 Weeks of Aerobic Training with or without Dietary Restriction on the Expression Levels of SIRT3, PGC1-α and SOD2 of Soleusmuscle in Male Rats. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2019; 14 (2) :21-30
URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-2757-fa.html

هاشم کندی اسدی رسول، ارشدی سجاد، بنایی فر عبدالعلی، حاجی رسولی مسعود. تأثیر 12 هفته تمرین هوازی با و بدون محدودیت غذایی بر SIRT3، PGC1-α و SOD2 عضله نعلی موش‌های صحرایی نر. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1398; 14 (2) :21-30

URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-2757-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 14، شماره 2 - ( تابستان 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Iranian Journal of  Nutrition Sciences and Food  Technology
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645