استادیار دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران ، ghavamzadeh_s@umsu.ac.ir
چکیده: (5858 مشاهده)
سابقه و هدف: پرسشنامه بسامد خوراکی که توسط آن بتوان مصرف گلوتن را در بین بیماران مبتلا به کولیت السراتیو در ایران مورد سنجش قرار داد وجود ندارد. سنجش روایی و پایایی هر پرسشنامه تازه طراحی شده برای مورد استفاده قرار گرفتن در مباحث مشابه لازم و ضروری میباشد. بدین منظور پس از طراحی پرسشنامه مذکور، روایی و پایایی آن نیز مورد سنجش قرار گرفت تا در مطالعات مرتبط در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد. هدف از انجام مطالعه سنجش روایی و پایایی پرسشنامه بسامد خوراک جهت اندازهگیری مصرف گلوتن در بیماری کولیت السراتیو میباشد.
مواد و روشها: روش به کار گرفته شده برای روایی پرسشنامه، روش پانل متخصصان انتخاب شد. بدین منظور پرسشنامه
طراحی شده در اختیار 10 متخصص تغذیه قرار گرفت تا نظرات خود را برای پرسشهای مربوط به تعیین CVR(Content Validity Ratio) و CVI (Content Validity Index)این پرسشنامه را اعلام کنند. همچنین برای پایایی سنجی سه پرسشنامه با فواصل یک ماهه توسط متخصصان پر شد و ضریب آلفای کرونباخ برای سنجش پایایی محاسبه گردید. جهت اطمینان از توانایی استفاده از این پرسشنامه در بیماری ذکر شده، پایایی در بین گروهی از بیماران مبتلا به کولیت السراتیو نیز سنجیده شد.
یافتهها: ضریب CVR محاسبه شده برای ضرورت سؤالات پرسشنامه 695/0 به دست آمد. CVI برای سنجش مرتبط بودن سؤالات پرسشنامه با اهداف محاسبه گردید و مقدار 923/0 به دست آمد. ضریب آلفای کرونباخ که پایایی پرسشنامه را میسنجد در پانل متخصصان 761/0 و در بین بیماران مطالعه پایلوت 786/0 محاسبه گردید.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پرسشنامه بسامد خوراک طراحی شده جهت اندازهگیری مصرف گلوتن از روایی و پایایی خوبی برخوردار میباشد و به طور ویژه در بیماری کولیت السراتیو قابل استفاده میباشد.
Hadi F, Somi M, Ghavamzadeh S. Validity and reliability of a 40-items Food Frequency Questionnaire to Measure the Consumption of Gluten in Patients with Ulcerative Colitis. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2017; 12 (1) :1-9 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-2180-fa.html
هادی فرشته، صومی محمد حسین، قوام زاده سعید. روایی و پایایی پرسشنامه بسامد خوراک 40 آیتمی جهت اندازهگیری مصرف گلوتن در بیماری کولیت السراتیو. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1396; 12 (1) :1-9