مریم جلیلی صدرآباد، ابراهیم نورمحمدی، راهب قربانی، محدثه داوری،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: علت زبان جغرافیایی ناشناخته است و مطالعات انجام شده در مورد ارتباط این ضایعه با حساسیت غذایی نیز بسیار اندک می‌باشد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی شیوع زبان جغرافیایی و ارتباط آن با حساسیت غذایی و سابقه خانوادگی در بیماران مراجعه کننده به بخش بیماری‌های دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی سمنان بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی با روش نمونه گیری آسان ۹۳۶ بیمار از بین بیماران با علت‌های مختلف مراجعه به بخش بیماری‌های دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی سمنان بین سال ۹۷ تا ۹۸ بر اساس معیار‌های ورود، فقدان بیماری پسوریازیس و سایر بیماری‌های مخاطی، انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرونده‌های موجود، معاینه بصری و پرسش از بیمار وارد چک لیست‌ها گردید. سن، جنس، سابقه حساسیت، سابقه فامیلی زبان جغرافیایی و وجود یا عدم وجود زبان جغرافیایی در افراد بررسی شد.
یافته‌ها: ۸/۸ % (۸۲ نفر) به زبان جغرافیایی مبتلا بودند. میزان ابتلا به زبان جغرافیایی در افراد با حساسیت غذایی ۵۴/۲ برابر افراد بدون حساسیت غذایی و در زنان ۰۵/۲ برابر مردان بود. سن ارتباط معکوس داشت به طوری که فراوانی زبان جغرافیایی در سنین پایین بیشتر بود.
نتیجه گیری: طبق مطالعه حاضر زنان جوان تر که دارای حساسیت غذایی هستند احتمال خطر بیشتری برای مبتلا شدن به زبان جغرافیایی را دارند. بنابراین استفاده از رژیم‌های غذایی مناسب و غیر حساسیت زا و همچنین انجام تست حساسیت برای یافتن ماده آلرژن به این بیماران توصیه می‌گردد.
