۳ نتیجه برای تغذیه با شیر مادر
ناصر کلانتری، رضیه شناور، بهرام رشیدخانی، آناهیتا هوشیار راد، اصغر نصیحت کن، سیده مریم عبدالله زاده،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۸۹ )
چکیده
سابقه و هدف: اوج‌گیری اپیدمی چاقی و اضافه وزن از حدود سال ۱۹۸۰ آغاز شده است. چاقی در دوران کودکی و نوجوانی به ویژه در دهه دوم زندگی، به عنوان یک پیش‌بینی کننده قوی چاقی در بزرگسالی مطرح است. از مهم‌ترین عوامل خطر چاقی و اضافه وزن دوران کودکی، تغذیه با شیر مادر، چاقی والدین، وضعیت اقتصادی – اجتماعی، وزن هنگام تولد، فعالیت‌های فیزیکی و رژیم غذایی را می‌توان نام برد. تغذیه با شیر مادر یکی از مهم‌ترین استراتژی‌ها برای کاهش اضافه وزن و چاقی دوران کودکی است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط چاقی و اضافه وزن کودکان پایه اول شهر شیراز با الگوی تغذیه با شیر مادر و وزن هنگام تولد بود.
افراد و روشها: این تحقیق یک مطالعه تحلیلی مورد – شاهدی بود. در این مطالعه ۲۰۰ کودک چاق به عنوان گروه مورد و ۲۰۰ کودک با وزن طبیعی به عنوان گروه شاهد، در مجموع ۴۰۰ کودک، حجم نمونه را تشکیل دادند. نمونه‌های مورد نیاز از دبستان‌های شهر شیراز با روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابتدا مدارس به روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده و به شکل تصادفی انتخاب شدند. سپس در مدارس انتخاب شده، کلیه کودکان کلاس اول ابتدایی که چاق بودند یا اضافه وزن داشتند، انتخاب شدند. سپس به ازای هر دانش‌آموز مورد، یک دانش‌آموز که از لحاظ سن، جنس، کلاس و دبستان، مشابه دانش‌آموز مورد بود، به عنوان شاهد انتخاب شد. پرسشنامه‌های اطلاعات عمومی، اقتصادی – اجتماعی، وضعیت تغذیه با شیر مادر در دوران شیرخوارگی، فعالیت بدنی و یادآمد ۲۴ ساعته خوراک تکمیل شد. قد و وزن مادران نیز اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۱۵ صورت گرفت.
یافتهها: مدت زمان تغذیه با شیر مادر بین دو گروه مورد و شاهد، تفاوت معنی‌داری داشت. بین وزن هنگام تولد و اضافه وزن و چاقی در گروه مورد ارتباطی مشاهده نشد. BMI مادر و چاقی اعضای درجه یک خانواده بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری نشان داد. عوامل اقتصادی – اجتماعی بین دو گروه، تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه گیری: چاقی و اضافه وزن کودکان اول دبستان شهر شیراز با الگوی تغذیه با شیر مادر ارتباط دارد؛ هرچند این ارتباط ممکن است ارتباط مستقلی نباشد.
واژگان کلیدی: اضافه وزن، چاقی، الگوی تغذیه با شیر مادر، وزن هنگام تولد
سهیلا میرزائیان، مریم فخاری، ریحانه حسینی، اکبر حسن زاده، احمد اسماعیل زاده،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: برای پیشگیری از بروز چاقی باید عوامل مؤثر در بروز آن را شناخت. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط مدت زمان تغذیه با شیر مادر و شیوع چاقی در نوجوانی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی ۵۵۰ نفر دختر نوجوان ۱۵ تا ۱۸ ساله از دبیرستان های دخترانه شهر نجف آباد به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده های تن‌سنجی، اندازه‌گیری و BMI محاسبه شد. مدت زمان تغذیه با شیر مادر و دیگر اطلاعات زمینه‌ای به وسیله پرسشنامه‌ای ارزیابی شد که والدین افرد مورد مطالعه آن را تکمیل کردند. چاقی با استفاده از حدود مرزی IOTF تعریف شد.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار مدت زمان مصرف شیر مادر ۱/۸±۷/۱۹ ماه به دست آمد. شیوع چاقی در جامعه مورد بررسی ۶% و اضافه وزن ۵/۲۰% بود. مصرف شیر مادر بدون در نظر گرفتن مدت زمان آن باعث کاهش خطر چاقی یا اضافه وزن شد (۵۰% در مقابل ۸/۲۵% ۰۲/۰=P). اما بین مدت زمان تغذیه با شیر مادر و شیوع چاقی یا اضافه وزن در دوران نوجوانی ارتباطی وجود نداشت (۰۰۷/۰- =r، ۸۷/۰=P).
نتیجه گیری: : بر اساس این یافتهها مصرف شیر مادر شاید بتواند باعث کاهش خطر چاقی و اضافه وزن شود، اما بین مدت زمان تغذیه با شیر مادر و شیوع چاقی در نوجوانی در این بررسی رابطه‌ای یافت نشد.
واژگان کلیدی: چاقی، مدت زمان تغذیه با شیر مادر، اضافه وزن
جواد حشمتی، محمدرضا وفا، فرزاد شیدفر، حمید رضا برادران، بهزاد حیدرپور، نازلی نمازی، مهدی سپیدار کیش، سیاوش فاضلیان،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: تغذیه با شیر مادر اثرات مثبتی بر بسیاری از عوامل خطر بروز بیماریهای قلبی- عروقی دارد. بنابراین بررسی اثر تغذیه با شیر مادر بر تناسب قلبی- عروقی ضروری به نظر می‌رسد. هدف بررسی اثرات تغذیه با شیر مادر و مدت زمان آن بر سلامت قلبی عروقی در کودکان ۷ تا ۸ ساله است.
مواد و روشها: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، ۲۴۶ کودک ۷ تا ۸ ساله در هر دو جنس و بدون سابقه بیماریهای قلبی عروقی، کلیوی و کبدی مورد مطالعه قرار گرفتند. آنان بر اساس نوع تغذیه دوران شیرخوارگی به سه دسته تقسیم بندی شدند. گروه‌ها عبارت بودند از: کودکان تغذیه شده با شیر مادر بیش از ۶ ماه، زیر ۶ ماه و کودکان تغذیه شده با فرمولا. سلامت قلبی عروقی توسط Treadmill ergometry و VO۲ max تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد.
یافتهها: تغذیه با شیر مادر بیش از ۶ ماه با تناسب قلبی عروقی بیشتر در ارتباط بود ( ۰۰۱/۰ P<). همچنین پس از همسان‌سازی عوامل مخدوشگر (وزن هنگام تولد، BMI کودک و مادر، استعمال دخانیات والدین، فعالیت فیزیکی، دریافت غذایی و توده چربی) نیز این ارتباط از نظر آماری معنی دار بود (۰۰۱/۰ P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تغذیه با شیر مادر سبب افزایش میزان تناسب قلبی عروقی در کودکان می شود، با توجه به این که الگوهای تغذیهای و تناسب قلبی عروقی به شکل مناسبی در سن پایین قابل مداخله است. نتایج این مطالعه توجه به تغذیه انحصاری با شیر مادر در اوایل زندگی را بیش از پیش مشخص میکند.
واژگان کلیدی: کودکان، تغذیه با شیر مادر، تناسب قلبی و عروقی
