سابقه و هدف: دوره نوجوانی به دلیل رشد سریع­تر عوامل فیزیولوژیکی، یکی از حساس­ترین دوره­های رشد انسان محسوب می­شود. تغذیه مناسب می­تواند کمک شایانی به کیفیت رشد نوجوانان نماید. این مطالعه با هدف شناخت وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده دانش‌آموزان اقوام ایرانی در زمستان ۱۳۹۳ انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۲۴۴۴ دانش­آموز ۱۴-۱۲ ساله از قومیت­های ترک، ترکمن، سیستانی و بلوچی، عرب و کرد که به روش نمونه‌گیری طبقه­ای چند مرحله­ای و تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه محقق ساخته حاوی متغیرهای فردی و وابسته با ۱۷ سؤال باز و بسته بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. کلیه مواد غذایی صرف شده در صبحانه و میان وعده مدرسه برای روز جاری و روز ماقبل ثبت گردید. داده­های جمع­آوری شده، کدگذاری و با نرم­افزار SPSS۱۸ در سطح معنی­داری ۰۵/۰>P مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها‌: میانگین انواع مواد غذایی صرف شده در صبحانه داخل منزل ۲/۲ و میان وعده مدرسه ۸/۱ نوع بود. ۳/۱۷درصد دانش­آموزان در منزل صبحانه نخوردند و ۲/۱۶درصد دانش­آموزان در مدرسه هیچ غذایی صرف نکردند. کمترین مواد غذایی صرف شده از گروه میوه ­جات و سبزیجات و بیشترین از گروه متفرقه بود. کیفیت ۱۶درصد مواد غذایی صرف شده نامناسب بود. بین وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده و قومیت‌های مورد مطالعه ارتباط معنی­دار وجود داشت (۰۰۱/۰>P).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده دانش ­آموزان در قومیت­های مورد مطالعه متفاوت بوده و در همه اقوام نیازمند به ارتقاء می­باشد.

واژگان کلیدی: مصرف صبحانه، مصرف میان­ وعده، تغذیه دانش­آموزان، اقوام ایرانی