هادی منجی، حمید زند، آرمان قربانی، کتایون پورولی،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: بروز سرطان در دوران جنینی بسیار نادر است. با این حال، هنوز عواملی که مانع ایجاد و یا باعث کنترل روند تومورزایی در محیط جنینی شوند به درستی شناسایی نشده اند. از سوی دیگر، سلول‌های بنیادی تومور، با ویژگی‌هایی مشابه سلول‌های بنیادی جنینی، در پیشرفت و مقاومت به درمان سرطان دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی اثر سفیده تخم مرغ نابارور، به عنوان یک محیط شبه جنینی، بر خصوصیات تکثیر، آپوپتوز، خودنوزایی، بنیادینگی و قدرت مهاجرت سلول‌های سرطانی کولون رده SW۴۸۰ و زیرگروهی مقاوم به داروی ۵-فلورواوراسیل (۵FU) است.
مواد و روش‌ها: سلول‌های SW۴۸۰ و۵FU-SW۴۸۰ ، با غلظت ۱۰% حجمی سفیده تخم مرغ نابارور تیمار شدند. میزان زنده‌مانی سلول‌ها با روش MTT، بررسی سیکل سلولی با فلوسایتومتری، خودنوزایی با روش تشکیل کولونی و تشکیل اسفروئید و مهاجرت سلولی با روش ترمیم زخم سنجیده شدند. همچنین، بیان ژن‌های c-Myc، Nanog، Ndrg۱ و E-cadherin با روش Real time-PCR بررسی شد.
یافته‌ها: سفیده تخم مرغ باعث کاهش میزان بقا، توقف سیکل سلولی در فاز G۰/G۱، کاهش تشکیل کولونی و اسفروئید و مهار مهاجرت در هر دو گروه سلولی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین در سلول‌های SW۴۸۰ منجر به کاهش بیان ژن c-Myc و Nanog و افزایش بیان ژن‌های Ndrg۱ و E-cadherin شد. در حالی که، افزایش بیان ژن c-Myc، کاهش بیان ژن Nanog و Ndrg۱ در سلول‌های مقاوم به دارو مشاهده شد.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد سفیده تخم مرغ نابارور از طریق مکانیسم‌های متفاوتی باعث جلوگیری و یا کنترل روند تومورزایی می‌شود. مطالعات بیشتری نیاز است تا دقیقاً عواملی که به صورت خاص بر بنیادینگی و تهاجم‌پذیری سلول‌های سرطانی به خصوص در سلول‌های بنیادی سرطانی مؤثرند، را شناسایی کند.
