۳ نتیجه برای L-کارنیتین
اعظم شاکری، هادی طبیبی، شهرزاد عصاره، تیرنگ نیستانی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۶ )
چکیده
سابقه و هدف: ناهنجاری‌های لیپیدی، به ویژه بالا بودن غلظت لیپوپروتئین (a) یا Lp(a)سرم ، یکی از علل اصلی بیماری‌های قلبی و عروقی در بیماران همودیالیزی است. بنابراین، مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل L-کارنیتین روی غلظت چربی‌ها و آپوپروتئین‌های سرم بیماران همودیالیزی مبتلا به هیپرلیپوپروتئینمی (a) انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی روی ۳۶ بیمار (۱۳ زن و ۲۳ مرد) همودیالیزی مبتلا به هیپرلیپوپروتئینمی (a)Lp که غلظت Lp(a) سرم آنها بالاتر از mg/dl۳۰ بود صورت گرفت. بیماران شرکت کننده در این تحقیق به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل L- کارنیتین و گروه شاهد تقسیم شدند. در این مطالعه، بیماران همودیالیزی در گروه L- کارنیتین، روزانه ۱۰۰۰ میلی‌گرم L- کارنیتین خوراکی به مدت ۱۲ هفته دریافت کردند، در حالی که بیماران گروه شاهد در طول مطالعه، مکمل L- کارنیتین دریافت نکردند. در آغاز این مطالعه و پایان هفته دوازدهم، از کلیه بیماران شرکت کننده cc ۵ خون گرفته شد و سپس غلظت کارنیتین آزاد،TG، کلسترول تام، HDL-C ، LDL-C ، apo AI ،apo B۱۰۰ ، Lp(a) ، اینترلوکین-۶ (IL-۶) و آلبومین سرم آنها اندازه‌گیری شد.
یافته ها: در این مطالعه، در گروه دریافت کننده مکمل –L کارنیتین در پایان هفته دوازدهم مطالعه نسبت به زمان شروع مطالعه، غلظت کارنیتین آزاد سرم به طور معنی‌داری افزایش یافت (۰۰۱/۰>P) درحالی که غلظت TG (۰۵/۰>P)، کلسترول تام (۰۰۱/۰>P) و IL-۶ (۰۰۱/۰>P) سرم به طور معنی‌داری کاهش یافت. در گروه شاهد، در طول مطالعه تغییر آماری معنی‌داری درغلظت کارنیتین آزاد، TG ، کلسترول تام و IL-۶ سرم مشاهده نشد. همچنین، در این مطالعه تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه از نظر میزان تغییرات HDL-C ، LDL-C ، apo AI ،apo B۱۰۰ ، Lp(a) و آلبومین سرم مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می دهد که مصرف مکمل L- کارنیتین هیچ اثری بر غلظت Lp(a) سرم در بیماران همودیالیزی مبتلا به هیپرلیپوپروتئینمی (a)Lp ندارد، امّا ممکن است در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی در این بیماران از طریق کاهش غلظت تری گلیسرید و کلسترول تام سرم مؤثر باشد.
فریبا هاکش زاده، هادی طبیبی، مهدی هدایتی، طاهره ملکوتیان،
دوره ۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۸۷ )
چکیده
سابقه و هدف: مهم‌ترین علت مرگ و میر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه از جمله بیماران همودیالیزی، بیماری‌های قلبی عروقی است. در بیماران همودیالیزی، بالا بودن غلظت فاکتورهای التهاب سیستمیک از جمله سرم آمیلوئید A و فاکتورهای التهاب عروقی، دو عامل خطر مهم برای ایجاد بیماری‌های قلبی عروقی هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل L- کارنیتین بر غلظت سرم آمیلوئید A و فاکتورهای التهاب عروقی در بیماران همودیالیزی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود که ۴۲ بیمار همودیالیزی (۲۵ زن و ۱۷مرد) به طور تصادفی به گروه دریافت کننده مکمل L- کارنیتین و گروه دارونما تقسیم شدند. در این مطالعه که ۱۲ هفته به طول انجامید، بیماران همودیالیزی در گروه L– کارنیتین، روزانه یک ویال محلول خوراکی L- کارنیتین (حاوی ۱۰۰۰ میلی‌گرم L- کارنیتین) دریافت می‌کردند، درحالی که بیماران گروه دارونما روزانه یک ویال دارونمای مشابه دریافت می‌کردند. در شروع مطالعه و پایان هفته دوازدهم از هر بیمار، قبل از دیالیز، cc۵ خون بعد از ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی گرفته شد و سپس غلظت سرم آمیلوئید A، sICAM-۱، sVCAM-۱، sICAM-۲، sE-selectin، sP-selectin و ox-LDL سرم اندازه‌گیری شد.
یافته ها: در گروه دریافت کننده مکمل –L کارنیتین در هفته دوازدهم مطالعه نسبت به زمان شروع مطالعه، غلظت کارنیتین آزاد سرم به طور معنی‌دار و به میزان ۱۵۰ % افزایش یافت (۰۰۱/۰>P) درحالی که غلظت سرم آمیلوئید A به طور معنی‌دار و به میزان ۳۲% کاهش یافت(۰۰۱/۰>P). در گروه شاهد در طول مطالعه، تغییر آماری معنی‌داری در غلظت کارنیتین آزاد و سرم آمیلوئید A مشاهده نشد. همچنین، تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه از نظر میزان تغییرات sICAM-۱ ، sVCAM-۱ ، sICAM-۲ ، sE-selectin ، sP-selectin و oxidized LDL (ox-LDL) سرم مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که مکمل L-کارنیتین قادر به کاهش غلظت سرم آمیلوئید A به عنوان یک نشانگر التهاب سیستمیک است و شاید بتواند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی نقش مؤثری داشته باشد، در حالی که تأثیری بر غلظت فاکتورهای التهاب عروقی سرم ندارد.
هادی طبیبی، فریبا هاکش زاده، مینو احمدی نژاد، طاهره ملکوتیان، مهدی هدایتی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: افزایش احتمال انعقاد خون، یک عامل خطر مهم برای ترمبوز و عوارض ناشی از آن مانند بیماری ایسکمیک قلب، سکته مغزی و نارسایی فیستول‌های شریانی- وریدی در بیماران همودیالیزی است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل L- کارنیتین روی غلظت فاکتورهای انعقادی و ضدانعقادی پلاسما در بیماران همودیالیزی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور بود که در آن ۴۲ بیمار همودیالیزی ( ۲۵ زن و ۱۷مرد) به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل L- کارنیتین و گروه دارونما تقسیم شدند. در این مطالعه که ۱۲ هفته به طول انجامید، بیماران همودیالیزی در گروه L– کارنیتین، روزانه یک ویال محلول خوراکی L- کارنیتین، حاوی mg۱۰۰۰ L- کارنیتین دریافت می‌کردند؛ در حالی که بیماران گروه دارونما روزانه یک ویال دارونمای مشابه دریافت می‌کردند. در شروع مطالعه و پایان هفته دوازدهم از هر بیمار قبل از دیالیز cc۵/۸ خون بعد از ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی گرفته شد و سپس غلظت پلاسمایی فیبرینوژن ، فعالیت پروتئین C ، فاکتورهای انعقادی شماره V، VII،IX پلاسما و غلظت tPA، PAI-۱، کارنیتین آزاد و CRP سرم اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در این مطالعه در گروه دریافت کننده مکمل L- کارنیتین در پایان هفته دوازدهم نسبت به زمان شروع مطالعه غلظت کارنیتین آزاد سرم به طور معنی‌دار و به میزان ۱۵۰% افزایش یافت (۰۰۱/۰>P). در گروه دریافت کننده مکمل L- کارنیتین غلظت فیبرینوژن پلاسما به میزان mg/dl۹۸ و غلظت CRP سرم به میزان ۴۱% کاهش یافت که در مقایسه با گروه دارونما معنی‌دار بود (۰۵/۰>P). تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه از نظر میزان تغییرات درصد فعالیت پروتئین C ، فاکتورهای انعقادی V، VII،IX پلاسما و نسبت PAI-۱به tPA سرم مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که مکمل L-کارنیتین می‌تواند سبب کاهش CRP سرم به عنوان یک نشانگر التهاب سیستمیک و فیبرینوژن پلاسما به عنوان یک فاکتور انعقادی وابسته به التهاب در بیماران همودیالیزی شود، در حالی که هیچ تأثیری روی فاکتورهای انعقادی و ضد انعقادی غیر وابسته به التهاب ندارد.
