مرکز ملی فرآوری آبزیان، پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران. ، zarehgashti@yahoo.com
چکیده: (2496 مشاهده)
سابقه و هدف:با توجه به کاهش ذخایر آبزیان در چند سال اخیر، استفاده از منابع جدید پروتئینی گسترش یافته که بهرهبرداری از میگوهای ریزجثه تالاب بین المللی بندر انزلی به دلیل ارزش غذایی بالا، ضروری به نظر میرسد. مواد و روشها:میگوهای غیربومی Macrobrachium nipponenseپس از صید و شستشو با آب سرد، در دستگاههای آتموس، آون معمولی و آون خلاء در دمای C◦70 به مدت 6، 21 و 7 ساعت خشک گردیده؛ و سپس سر و پوسته آنها جدا و گوشت خشکشده در فیلمهای پلیاتیلنی با پوشش آلومینیومی تحت شرایط خلاء، بستهبندی و به مدت 6 ماه در دمای محیط نگهداری و مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها:نتایج نشان داد که گوشت خشک میگو با مقادیر بالایی از پروتئین و اسیدهای چرب امگا 3، قابلیت ماندگاری به مدت 6 ماه در دمای محیط را دارد. همچنین نتایج حاصل از مقایسه خشک کردن میگو در سه دستگاه ذکر شده نشان داد که به ترتیب کیفیت نهایی فرآورده در دستگاه آون خلاء و کنترل رطوبت در دستگاه آتموس بهتر بوده است. از سویی دیگر، تغییرات اکسیداسیون چربی تا ماه ششم در تمام تیمارها به خوبی کنترل شد و نیز شمارش میکروارگانیسمها در میگوهای خشکشده به وسیله دستگاه آتموس نسبت به آون معمولی و خلاء، کمتر بود. در رابطه با ارزیابی حسی تیمارها، امتیاز 5 (عالی) برای ماه اول و امتیاز 3 (خوب) در پایان مدت زمان نگهداری، شاخص اعلام گردید. نتیجه گیری:گوشت خشک حاصل از میگوهای ریز M. nipponense به دلیل پروتئین بالا و اسیدهای چرب چند غیر اشباع میتواند به عنوان یکی از تنقلات مغذی در جامعه معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
Zarehgashti G, Etemadian Y, Khanipour A, Khoshkhoo Z, Kamali S. Qualitative Variations of Macrobrachium nipponense Tiny Shrimp from Bandar Anzali International Lagoon by Three Dryers during Six Months Storage. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2019; 14 (2) :55-67 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-2639-fa.html
زارع گشتی قربان، اعتمادیان یاسمن، خانی پور علی اصغر، خوشخو ژاله، کمالی صغری. تغییرات کیفی میگوی ریز Macrobrachium nipponense تالاب بین المللی بندر انزلی با سه دستگاه خشککن طی 6 ماه نگهداری. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1398; 14 (2) :55-67