سابقه و هدف: به علت یافته­های متناقض و نبود هیچ مطالعه­ی جهت جمع­بندی مطالعات اخیر، این مطالعه با هدف مرور سیستماتیک داده­های موجود در زمینه ارتباط رژیم مدیترانه­ای با دانسیته مواد معدنی استخوانی و شکستگی­ها و جمع­بندی این اطلاعات در یک متاآنالیز انجام می­شود.
مواد و روش‌ها: مطالعات قبلی در زمینه­ی ارتباط رژیم مدیترانه­ای با دانسیته مواد معدنی استخوانی و خطر شکستگی با جستجو در پایگاه­های اطلاعاتی "PubMed" ، "Google Scholar"، "SCOPUS"و "ISI Web of Science" تا ژوئن 2016 با استفاده از کلید­واژه­های Mesh و
 non-Mesh مرتبط انتخاب شدند. مطالعات مشاهده­ای که بر روی انسان‌ها انجام شده بود، ارتباط پیروی از رژیم غذایی مدیترانه­ای را با خطر شکستگی و دانسیته مواد معدنی استخوانی سنجیده بود، نسبت­شانس یا خطر­نسبی همراه ­با فاصله­ی اطمینان­۹۵٪ برای خطر شکستگی یا دانسیته مواد معدنی استخوانی و یا میانگین و انحراف معیار دانسیته مواد معدنی استخوانی را در طبقه­بندی­های امتیاز رژیم ­مدیترانه­ای گزارش کرده بودند، انتخاب شدند.
یافته‌ها‌: با در نظر گرفتن معیار‌های ورود و هدف مطالعه 13 مطالعه جهت مرور سیستماتیک و 7 مطالعه جهت متاآنالیز انتخاب شدند. در متاآنالیزی بر روی 6 اندازه اثر از 4 مطالعه، کاهش ۳۴ درصدی خطر ابتلا به شکستگی ران با پیروی از رژیم مدیترانه­ای مشاهده شد (85/0-51/0 ؛66/0=RR). اگرچه که هتروژنیتی معنی­دار در بین مطالعات یافت شد (002/0=P_{heterogeneity} ؛2/74٪=I²). آنالیز زیرگروه‌ها نشان دادند که طراحی مطالعه منبع اصلی هتروژنیتی است. ارتباط معکوس در مطالعات کوهورت (87/0-72/0 ؛79/0=RR) و مورد-شاهدی (85/0-51/0 ؛26/0=RR) در آنالیز زیر گروه‌ها معنی­دار باقی ماند. در متاآنالیز 5 اندازه اثر از ۳ مطالعه، پیروی از رژیم­مدیترانه­ای به صورت مثبت با دانسیته مواد معدنی استخوانی در ستون فقرات کمری [اختلاف میانگین دانسیته مواد معدنی استخوانی در مقایسه­ی بیشترین سطح به کمترین سطح امتیاز رژیم مدیترانه­ای: 12/0(g/cm²)؛ 06/0-19/0] و استخوان ران [10/0 (g/cm²)؛ 06/0-15/0] مرتبط بود. در مورد کل استخوان ران اختلاف میانگین در مقایسه­ی بیشترین سطح به کمترین سطح پیروی از رژیم مدیترانه­ای 11/0 (g/cm²) بود [11/0(g/cm²)؛ 09/0-14/0].
نتیجه گیری: پیروی از رژیم مدیترانه­ای با کاهش خطر ابتلا به شکستگی و میانگین دانسیته مواد معدنی استخوانی بیشتر مرتبط است.