دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، nkalantari1334@gmail.com
چکیده: (2359 مشاهده)
سابقه و هدف:مصرف غذای آماده با چاقی و بیماریهای غیر واگیر مرتبط است، که منجر به وخامت ابتلا به کووید-19 میشود. هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی وضعیت مصرف غذای آماده و عوامل تعیین کنندۀ آن در دوران اپیدمی، در جامعۀ ایرانی بود. مواد و روشها:این مطالعه مقطعی بر روی 891 بزرگسال ایرانی از سراسر کشور (اسفند 1399و فروردین 1400)، از طریق شبکههای اجتماعی انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات وضعیت دموگرافیک و اجتماعی-اقتصادی، پرسشنامۀ مصرف غذای آماده، مقیاس ترس از کووید-19 و پرسشنامۀ خود -گزارش دهی رفتارهای پیشگیرانه در برابر کووید-19 جمع آوری شد. پرسشنامۀ 9 سوالی مصرف غذاهای آماده؛ تکرر، نوع و میزان هزینه مصرف غذای آماده را ارزیابی میکند. همچنین دلایل گرایش و ترغیب کنندههای مصرف غذای آماده را مورد سنجش قرار میدهد. دادهها توسط نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها:اکثر شرکت کنندگان متأهل (9/61 %)، کارمند (27 %)، با تحصیلات فوق دیپلم و لیسانس (5/49 %) بودند. مصرف غذای آماده در 7/59% از شرکت کنندگان گزارش شد. کاهش مصرف غذای آماده بعلت اپیدمی نیز در حدود 7/73% گزارش شد. بیشترین نوع غذای آماده مصرفی، انوع پیتزا و سپس انواع ساندویچ بود. نتایج نشان داد که سن، بعد و درآمد خانوار، وضعیت اشتغال و رفتارهای پیشگیرانه خود-گزارش دهی در برابر کووید-19، پیشگویی کنندههای مصرف غذای آماده هستند (05/0P<). اما سایر متغیرها از جمله جنس، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و ترس از کووید-19 ارتباط معنیداری با مصرف غذای آماده نداشتند (05/0P>). نتیجه گیری:بر اساس نتایج مطالعه حاضر، مصرف غذای آماده در دوران اپیدمی کاهش یافته است. مصرف غذای آماده بطور معکوسی با امتیاز رفتارهای پیشگیرانه در برابر کووید-19 مرتبط بود. تداوم کاهش مصرف غذای آماده میتواند اثرات مثبت بلند مدت بر سلامت جامعه داشته باشد.
Ezzeddin N, Kalantari N. Fast Food Consumption Status and Its Determinants in Iranian Population During COVID-19 Outbreak. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2022; 17 (1) :45-56 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-3334-fa.html
عزالدین ندا، کلانتری ناصر. بررسی وضعیت مصرف غذاهای آماده و عوامل تعیین کننده آن در جامعه ی ایرانی، در دوران شیوع کووید-19. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1401; 17 (1) :45-56