سابقه و هدف: با توجه به درصد بالای جمعیت دختران نوجوان در ایران و شیوع بالای اضافه وزن و چاقی آنها، و بار اجتماعی-اقتصادی چاقی، تشخیص رژیم غذایی مطلوبی که از افزایش وزن جلوگیری کند، ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تبعیت از الگوی رژیم مدیترانه ای (Mediterranean Dietary Pattern- MDP) با اضافه وزن و چاقی در دختران نوجوان شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۲۸۰ دختر نوجوان شرکت داشتند که از دبیرستان های شهر تهران به صورت نمونه گیری طبقه بندی شده چند مرحله ای، انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه های اطلاعات عمومی، فعالیت بدنی، بسامد خوراک و اندازه گیری های تن سنجی، امتیاز تبعیت از MDP محاسبه شد. داده ها با نرم افزار ۲۱ SPSS آنالیز شدند. ارتباط تبعیت از MDP با اضافه وزن و چاقی با آزمون پست هاک بونفرونی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: ۳/۱۳% از کل افراد دارای اضافه وزن و ۵/۱۲% از آنها چاق بودند. انحراف معیار ± میانگین MSDPS برابر با ۶۴/۵ ± ۹۹/۱۵ بود. تبعیت از MDP با تحصیلات مادر، میزان انرژی دریافتی ارتباط مثبت معنی دار داشت (۰۵/۰P<). میان MSDPS با اضافه وزن و چاقی نوجوانان ارتباط آماری معتی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: پیروی از MDP میان دختران نوجوان تهرانی پایین می باشد. ارتباطی میان میزان تبعیت از MDP و اضافه وزن و چاقی در آنها وجود ندارد. اگرچه میزان تحصیلات مادر بر میزان تبعیت فرزندان از آن تاثیر مثبت دارد. 

سابقه و هدف: برخی از مطالعات، نقش محافظتی الگوی رژیمی مدیترانه‌ای MDP (Mediterranean Dietary Pattern) را در پیشگیری از اختلالات روانی نشان داده‌اند. هدف این مطالعه، تعیین رابطه میزان تبعیت از MDP با افسردگی، اضطراب و استرس در دختران نوجوان شهر تهران بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ۲۸۰ دختر دانش‌آموز ۱۸-۱۵ ساله شهر تهران به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. دریافت‌های غذایی معمول افراد در طول یک سال گذشته با استفاده از پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک و میزان تبعیت آنها از MDP با روش امتیاز تبعیت از این الگوی غذایی MSDPS (Mediterranean-Style Dietary Pattern Score) تعیین شد. امتیاز خرده مقیاس‌های مربوط به اختلالات روانی با استفاده از پرسشنامه DASS-۲۱ (Depression Anxiety Stress Score) سنجش شد. آزمون پست هاک بونفرونی جهت مقایسه میانگین امتیاز هر یک از خرده مقیاس‌های مذکور بین بالاترین و پایین‌ترین پنجک‌های MSDPS مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها‌: پس از تعدیل اثر تمامی متغیرهای مخدوش گر احتمالی امتیاز خرده مقیاس افسردگی در افراد پنجک پنجم MSDPS به طرز معناداری (۰۴/۰P=) کمتر از این امتیاز در افراد پنجک اول بود (تفاوت پنجک پنجم و اول=۷۲/۴- و ۲۲/۰-۶۷/۹-= ۹۵% CI). در حالی که، هیچ گونه ارتباط معنی‌دار دیگری میان افراد پنجک اول و پنجم MSDPS از نظر امتیاز خرده مقیاس‌های اضطراب و استرس مشاهده نشد.

نتیجه گیری: تبعیت از MDP می‌تواند با کاهش شانس ابتلا به علایم افسردگی مرتبط باشد.