صدیقه رضایی، علی حسنی، معصومه قربانی،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: استفاده از مکملها و تمرینات ورزشی در بین مردم جهت رفع اختلالات متابولیک و درمان بیماریها رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای و سینبیوتیک بر سختی شریانی و نیمرخ لیپیدی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.
مواد و روشها: در این پژوهش نیمه تجربی، ۴۳ زن مبتلابه دیابت نوع۲ بهطور داوطلبانه شرکت کردند و بهطور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی+دارونما (۱۵ نفر)، تمرین مقاومتی+مکمل سینبیوتیک (۱۵ نفر) و مکمل سینبیوتیک (۱۳ نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات مقاومتی شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، تمرین با شدت ۴۰% تا ۶۵% ۱RM و ۱۰ دقیقه سردکردن به مدت ۱۲ هفته و هفتهای سه جلسه بود. آزمودنیهای گروه مکمل نیز یک ساعت پس از صرف ناهار روزانه یک عدد کپسول سینبیوتیک باکانت ۱۰۹×۱ CFU)) را مصرف کردند. از آزمون تحلیل واریانس مکرر جهت بررسی اختلاف بین گروهی و آزمونT همبسته جهت بررسی اختلاف درونگروهی آزمودنیها استفاده گردید.
یافتهها: نتایج درونگروهی نشانداد که شاخص پاییبازویی (ABI) در گروههای تمرین مقاومتی+دارونما (۰۰۲/۰P=) و تمرین مقاومتی+مکملسینبیوتیک (۰۱۷/۰P=) بهطور معنیداری افزایشیافته است. شاخص قلبی عروقی مچپایی (CAVI) در گروههای تمرینی (۰۰۰۱/۰P=) و سطوح سرمی LDL، تریگلسیرید، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن در گروههای تمرین مقاومتی+دارونما و تمرین مقاومتی+مکمل سینبیوتیک، سطوح گلوکز ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین و سطح کلسترول خون در گروه تمرین مقاومتی+مکمل سینبیوتیک بهطور معنیداری (۰۵/۰P≤) کاهشیافته است. همچنین از دیگر یافتههای پژوهش حاضر میتوان به افزایش سطوح سرمی HDL در هر ۳ گروه اشاره کرد.
نتیجه گیری: بهنظر میرسد مصرف همزمان سینبیوتیک و تمرین مقاومتی اثر محافظتی بر عوارض ناشی از دیابت در زنان مبتلابه دیابت نوع ۲ دارد.