۵ نتیجه برای ریزاستخراج
مریم چایچی، مریم هاشمی، روح الله فردوسی، عبدالرضا محمدی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان در سال ۱۹۹۵ فوران را به عنوان یک ترکیب سرطان‌زای احتمالی برای انسان طبقه‌بندی کرد. کمیته مشترک FAO/WHO در سال ٢٠١٠ حداکثر مقدار مجاز فوران را ٢ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز اعلام کرد. قهوه نسبت به سایر غذاهای فراوری شده حاوی مقدار فراوانی فوران است. با توجه به افزایش روزافزون مصرف قهوه در کشور، هدف از این تحقیق، بررسی میزان فوران در انواع مختلف پودرهای قهوه موجود در بازار تهران با استفاده از روش ریزاستخراج با فاز مایع از فضای فوقانی(HS-LPME) بود.
مواد و روشها: تعیین نقاط بهینه‌ی عوامل مؤثر بر استخراج فوران به روش طرح مرکب مرکزی به ایجاد ۳۲ آزمایش برای ۴ متغیر در ۵ سطح منجر شد. به منظور معتبرسازی روش پیشنهادی جهت تعیین ترکیبات فورانی ارقام شایستگی روش تعیین شدند. استخراج ترکیبات فورانی از ۶۶ نمونهی قهوه مختلفِ تهیه شده از سطح بازار تهران با استفاده از روش HS-LPME در نقاط بهینه انجام گرفت. تأثیر دم کردن و نوع روش آن بر میزان ترکیبات فورانی توسط دو روش جوشاندن و تحت فشار قرار دادن آب داغ بررسی شد.
یافتهها: ارقام شایستگی روش پیشنهادی، قابل مقایسه و در مواردی بهتر از روشهای پیشین بود. قهوه‌های تهیه شده به روشهای متفاوت از نظر میزان ترکیبات فورانی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشتند (۰۵/۰ p <). نوع قهوه و روش تولید آن از عوامل اصلی تأثیرگذار در میزان این ترکیبات بود. در این تحقیق، کمترین و بیشترین غلظت فوران در قهوه‌های آزمون شده‌ی تجاری به ترتیب ppb ۱۰ و ppb ۶۳۲۰ به دست آمد.
نتیجه گیری: در پژوهش حاضر یک روش ساده و سریع ریزاستخراجی برای استخراج و پیشْتغلیظ ترکیبات فورانی از نمونههای قهوه ابداع و معتبر شد. کاهش مصرف حلّال، استفاده از وسایل ساده‌ی آزمایشگاهی، دقت و صحت قابل قبول، پیشْتغلیظ خوب و حذف اثر مزاحمت بافت نمونه از مزایای این روش هستند. اختلاف معنی‌دار در مقدار ترکیبات فورانی یافت شده در نمونههای قهوه‌ی موجود در بازار به سبب تفاوت در نوع دانه قهوه خام و نوع فرایند فراوری است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با تهیه و دم کردن قهوه در ظروف "در" باز می‌توان مقدار این ترکیبات را تا حد زیادی کاهش داد.
واژگان کلیدی: فوران، قهوه، روش ریزاستخراج با فاز مایع، کروماتوگرافی گازی- طیف‌سنجی جرمی، روش سطح پاسخ
حسین حبیبی، عبدالرضا محمدی، مهرداد محمدی، زهره امیری، ابراهیم آزادنیا،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: فوران از سوی آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان به عنوان یک ترکیب سرطان‌زای احتمالی برای انسان (گروه B۲) معرفی شده است. کمیته‌ی مشترک متخصص FAO/WHO در سال ٢٠١٠ (JECFA) حداکثر مقدار فوران را ٢ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز اعلام کرد. هدف از این تحقیق، تعیین میزان ترکیبات فورانی در غذاهای کودک موجود در بازار تهران با استفاده از روش ریزاستخراج با فاز مایع از فضای فوقانی(HS-LPME) و بررسی تأثیر دو دمای آمادهسازی C°۴۵ و C°۷۰ بر ترکیبات فورانی اولیه بود.
مواد و روشها: بهینهسازی عوامل مؤثر بر استخراج ترکیبات فورانی به کمک روش سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی به انجام ۳۰ آزمایش برای ۴ متغیر در ۵ سطح منجر شد. به منظور معتبرسازی روش پیشنهادی، ارقام شایستگی روش تعیین شد. مقدار ترکیبات فورانی از ۳۵ نمونه غذای کودک مختلف (پودری، پوره‌ی میوه، نوشیدنی و سوپ آماده) از سطح بازار تهران با استفاده از روش HS-LPME-GC/MS در نقاط بهینه تعیین شد. از آب با دو دمای C°۴۵ و C°۷۰ برای آمادهسازی غذای کودک استفاده شد.
یافتهها: ارقام شایستگی روش پیشنهادی در مواردی بهتر از روشهای پیشین بود. انواع غذای کودک از نظر میزان ترکیبات فورانی، تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشتند (۰۵/۰p<). در این تحقیق، کمترین و بیشترین غلظت مجموع ترکیبات فورانی در غذاهای کودک موجود در بازار تهران به ترتیب ۹۶/۷±۲۴/۱۵۹ و µg/kg ۲۳/۳۱±۶۴/۶۲۴ به دست آمد. هر دو دمای آمادهسازی باعث کاهش میزان فوران و افزایش ۲و۵-دی متیل فوران شدند (۰۵/۰p<).
نتیجه گیری: روش به کار رفته برای تعیین مقادیر بسیار کم ترکیبات فورانی در غذاهای کودک کارایی بالایی دارد. اختلاف معنی‌دار بین نمونههای غذای کودک عرضه شده در بازار از نظر مقدار ترکیبات فورانی به دلیل تفاوت در نوع ترکیب و مواد تشکیل دهنده است.
واژگان کلیدی: ترکیبات فورانی، غذای کودک، روش ریزاستخراج با فاز مایع، کروماتوگرافی گازی- طیف‌سنجی جرمی، روش سطح پاسخ
مصطفی دلاور، مرضیه کمانکش، رویا توکلی، عاطفه نوابی، عبدالرضا محمدی،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: پاتولین در سال ۱۹۷۰ توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان به عنوان یک "ماده‌ی سرطان‌زای احتمالی برای انسان" طبقه‌بندی شد. براساس گزارشات کمیته‌ی مشترک متخصصان FAO/WHO (JECFA) بیشترین مقدار مجاز مصرف پاتولین در آب سیب ۴/۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز اعلام شده است. در این مطالعه کارایی روش جهت تعیین میزان پاتولین در چند نمونه از آب سیب‌های موجود در مناطق مختلف شهر اراک بررسی شد.
مواد و روشها: بهینهسازی متغیرهای مؤثر در استخراج پاتولین به کمک شیوه‌ی سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی انجام پذیرفت که شامل ۳۰ آزمایش طراحی شده برای ۴ متغیر در ۵ سطح بود. به منظور معتبرسازی روش پیشنهادی ارقام شایستگی روش محاسبه گردید. مقدار پاتولین موجود در چند نمونه از آب سیب‌های تهیه شده از سوپرمارکت‌های مختلف شهر اراک با استفاده از روشIL-DLLME-HPLC تعیین گردید.
یافتهها: مقدار بهینه‌ی متغیرهای مؤثر بر کارایی روش پیشنهادی تعیین شد. ارقام شایستگی روش پیشنهادی از جمله حد تشخیص ۱۵/۰ نانوگرم بر گرم و انحراف استاندارد نسبی ۵/۷ درصد، قابل مقایسه و یا در مواردی بهتر از روشهای دیگر میباشند. کارایی روش پیشنهادی در نمونههای حقیقی به خوبی اثبات گردید.
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده به خوبی ثابت کرد که تکنیک IL-DLLME-HPLC توانایی بسیار بالایی جهت تعیین مقادیر بسیار کم پاتولین در نمونههای آب سیب را دارا می‌باشد.
واژگان کلیدی: پاتولین، آب سیب، ریزاستخراج مایع-مایع پخشی، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا، رویه سطح پاسخ
معصومه مدنی-تنکابنی، مرضیه کمانکش، امیرمحمد مرتضویان فارسانی، روح الله فردوسی، عبدالرضا محمدی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: اعمال فرآیندهای حرارتی در حین تولید شیرخشک، آن را در معرض ایجاد دو ترکیب فورفورال (F)و هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) قرار می‌دهد. سمی بودن این ترکیبات حتی در مقادیر بسیار کم به اثبات رسیده است. هدف از این پژوهش، معرفی و بهینهسازی روش ریزاستخراج مایع- مایع پخشی (DLLME) به همراه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به عنوان روشی حساس و دقیق جهت شناسایی و تعیین مقادیر بسیار کم فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال در نمونههای شیرخشک می‌باشد.
مواد و روشها: عوامل مؤثر بر استخراج F و HMF مشخص شدند و توسط روش سطح پاسخ بهینه گردیدند. به منظور بهینهسازی، طرح مرکب مرکزی به کار گرفته شد. ارقام شایستگی روش پیشنهادی شامل حد تشخیص، حد تعیین، تکرارپذیری و گستره‌ی خطی تعیین گردیدند. استخراج و تعیین مقادیر فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال موجود در ۲۲ نمونهی تهیه شده از داروخانه‌های شهر تهران با استفاده از روش پیشنهادی انجام گرفت. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش آنالیز واریانس یک طرفه بود.
یافتهها: مقادیر بهینه‌ی مربوط به فاکتورهای مؤثر بر استخراج F و HMF مشخص شدند. ارقام شایستگی روش پیشنهادی در گستره‌ی بسیار مطلوب قرار داشت. در پژوهش حاضر، کمترین و بیشترین مقدار فورفورال به ترتیب ۱۸/۰ و ۷۷/۲۰ میکروگرم بر گرم و هیدروکسی متیل فورفورال ۲۴/۰ و ۱۶/۱۶۷ میکروگرم بر گرم در نمونههای شیرخشک بود.
نتیجه گیری: روش استخراجی DLLME به همراه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا با سایر روشهای قبلی مقایسه گردید و کارایی بالا و قابلیت اعتماد آن در تعیین مقادیر بسیار کم فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال در نمونههای شیرخشک به اثبات رسید.
واژگان کلیدی: شیرخشک، فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال، ریزاستخراج مایع- مایع پخشی، کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا، طرح مرکب مرکزی
فاطمه برزگر، نرگس امیدی، مرضیه کمانکش، عبدالرضا محمدی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: آمین های آروماتیک حلقوی ترکیبات شیمیایی سرطانزا و جهش زایی هستند که توسط حرارت دادن مواد غذایی غنی از پروتئین از جمله گوشت و فرآورده های گوشتی تشکیل میگردند. استخراج این ترکیبات از بافت پیچیدی گوشتهای حرارتدیده و کباب شده ابتدا با پیش استخراج توسط امواج مایکروویو و روش دقیق، سریع و حساس ریزاستخراج انجام گرفت و پس از فرآیند آمادهسازی و استخراج، نمونه به دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا تزریق شد.
مواد و روشها: بهینه سازی متغیرهای مؤثر در استخراج آمینهای آروماتیک حلقوی به کمک رویه یک متغیر در یک زمان انجام پذیرفت که نوع و حجم حلال استخراجی، نوع و حلال پخشی، مقدار نمک و pH به عنوان مهمترین پارامترهای مؤثر بر کارآیی فرآیند استخراج، بهینهسازی شدند. به منظور معتبرسازی روش پیشنهادی، ارقام شایستگی روش محاسبه شد. در نهایت غلظت آمینهای آروماتیک حلقوی موجود در چند نمونه از فرآوردههای گوشتی تهیه شده از سوپرمارکتها و رستورانهای مختلف شهر تهران با استفاده از روش پیشنهادی تعیین گردید.
یافتهها: مقادیر بهینه متغیرهای مؤثر بر کارایی روش پیشنهادی تعیین شد. ارقام شایستگی روش پیشنهادی از جمله حد تشخیص بین ۵/۲ تا ۱/۳ نانوگرم بر گرم و انحراف استاندارد بین ۸/۵% تا ۱/۸% گزارش شد که قابل مقایسه و یا در مواردی بهتر از روشهای دیگر میباشند. کارایی روش پیشنهادی در نمونههای حقیقی به خوبی اثبات گردید.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش ثابت کرد که روش پیشنهادی توانایی بالایی جهت استخراج و اندازه گیری مقادیر بسیار اندک آمینهای آروماتیک حلقوی را از بافت پیچیده فرآورده های گوشتی مختلف دارد.
