۵ نتیجه برای فعالیت آنتی اکسیدانی
فاطمه زارع مهرجردی، محمد بدوی، ساره عاشورزاده، لیدا مرادی، سید حسین داودی، مرجان عجمی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: افزایش تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن در حیوانات دریافت‌کننده‌ی سرب نقش اصلی را در افزایش فشار خون شریانی به عهده دارد. در این مطالعه، اثر عصاره‌ی آبی- الکلی دانه‌ی انگور قرمز به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی بر میزان فشار خون و تغییرات جریان خون مفصل زانو در موش‌های دریافت‌کننده‌ی سرب بررسی شد.
مواد و روشها: در این پژوهش از ۳۲ موش صحرایی نژاد ویستار استفاده شد. موش‌ها به ۴ دسته‌ی هشت تایی تقسیم شدند: گروه شاهد، گروه دریافت کننده‌ی آبِ حاوی ppm۱۰۰ استات سرب به تنهایی، گروه دریافت‌کننده‌ی عصاره به تنهایی (mg/kg۱۰۰ عصاره) و گروهی که هم عصاره و هم سرب (ppm۱۰۰ استات سرب و mg/kg۱۰۰ عصاره) به مدت ۶۰ روز دریافت کردند. برای اندازه‌گیری تغییرات فشار خون از کاف دمی استفاده شد. امواج فشار خون بعد از تقویت و فیلتر شدن با استفاده از نرم افزارچارت -۵ پاورلب روی صفحه نمایش رایانه نشان داده می‌شد. تغییرات جریان خون با استفاده از دستگاه جریان‌سنج لیزری دو کاناله اندازه‌گیری شد. جریان خون مفصل زانو در پاسخ به تجویز موضعی سدیم نیتروپروساید (SNP) به عنوان شل‌کننده‌ی غیر وابسته به آندوتلیوم بررسی شد.
یافتهها: تماس دراز مدت با سرب به صورت معنی‌داری باعث افزایش فشار خون (۳/۳ ±۱۲/۱۲۹) شد (۰۵/۰P<). مصرف عصاره‌ی هسته‌ی انگور به صورت معنی‌داری (۰۰۱/۰P<) مانع افزایش فشار خون ناشی از سرب در گروه دریافت‌کننده‌ی سرب و عصاره‌ی هسته‌ی انگور شد (۱۱/۲±۲۵/۱۱۰). SNP با دز MOL۴-۱۰ SNP با افزایش قطر عروق باعث افزایش جریان خون مفصل زانو در گروه دریافت‌کننده‌ی سرب
(۸۹/۱ ±۲۸/۲۲% افزایش) و کاهش فشار خون شد (۰۵/۰P<). عصاره‌ی دانه‌ی انگور از تأثیر سرب بر کاهش جریان خون مفصل زانو در پاسخ به SNP در گروه دریافت کننده‌ی سرب جلوگیری کرد (۰۵/۰P<).
نتیجه گیری: عصاره‌ی هسته‌ی انگور احتمالا با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی و با حذف رادیکال‌های آزاد، فشار خون رادر گروه دریافت‌کننده‌ی سرب کاهش می‌دهد و بنابراین، می‌تواند از اثرات سمی سرب جلوگیری کند.
واژگان کلیدی: عصاره‌ی هسته‌ی انگور، جریان خون مفصل زانو، سرب، سدیم نیتروپروساید (SNP )، فعالیت آنتی اکسیدانی، رادیکال‌های آزاد اکسیژن
ثنا حسینی، لادن رشیدی، مسعود هماپور،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: انار پوست سیاه یکی از ارقام بومی ایران است که تقریباً نسبت به ارقام دیگر کمیاب بوده و به عنوان داروی گیاهی از آن استفاده میشود. در این تحقیق هدف، بررسی ترکیبات پلیفنولی و میزان فعالیت آنتیاکسیدانی آب انار پوست سیاه ساوه و تغلیظ شده آن با استفاده از خشککن انجمادی و خشککن تحت خلاء و انتخاب بهترین روش تغلیظسازی آب انار است.
مواد و روشها: انارها پس از شستشو، توسط آب میوهگیری، آبگیری شدند و پس از تغلیظسازی با دو روش خشککن انجمادی و آون تحت خلاء، فعالیت آنتیاکسیدانی با استفاده از روش DPPH، فنول کل با استفاده از روش رنگ سنجی فولین سیوکالتو، فلاوونوئیدها با روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم، شناسایی و تعیین مقدار ترکیبات پلی فنولی با استفاده از دستگاه HPLC در نمونههای آب انار اندازه‌گیری شدند.
یافتهها: بیشترین ترکیب پلیفنولی در نمونههای آب انار تغلیظ شده، پونیکالاژین B بود. آب انار تغلیظ شده با خشککن انجمادی، در مقایسه با آب انار طبیعی و تغلیظ شده آن در آون خلاء، بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (۴۰/۰±۰/۷۰ درصد)، فنول کل (۷۵/۰±۰/۲۵۱۷ میلیگرم گالیک اسید در لیتر) و فلاوونوئید (۰۰/۰±۵۰/۳۹۰ میلیگرم کوئرستین در لیتر) را داشت. بین مقادیر حاصل از تعیین فعالیت آنتیاکسیدانی، فلاوونوئید کل، ترکیب درصد ترکیبات پلیفنولی و فنول کل اندازه‌گیری شده در نمونههای تغلیظ شده و آب انار طبیعی اختلاف معنی‌داری (۰۵/۰>p) وجود داشت.
نتیجه گیری: آب انار پوست سیاه ساوه تغلیظ شده در خشککن انجمادی در مقایسه با آب انار تغلیظ شده در آون تحت خلاء بیشترین میزان ترکیب پلیفنولی و خواص آنتیاکسیدانی را داشت. بنابراین تغلیظسازی آب انار با استفاده از خشککن انجمادی به دلیل حفظ ترکیبات بیوفنولی و فعالیت آنتیاکسیدانی آنها به منظور کاربرد در صنعت غذا پیشنهاد می شود.
ژیان شیخی، شمیم بازیاری شورابی، مهدی فرهودی، سعیده شجاعی علی آبادی، مهرناز امینی فر، مرتضی مشایخ،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به تمایل به فیلم‌های بسته‌بندی زیست تخریب‌پذیر و افزایش قابلیت ضدمیکروبی آنها در سال‌های اخیر، این مطالعه با هدف بررسی قابلیت به کارگیری بتاگلوکان جهت تولید فیلم ضدمیکروبی حاوی عصاره میوه درخت بلوط، انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه ویژگی‌های فیزیکی، مکانیکی، نوری و آنتی اکسیدانی فیلم بتاگلوکان حاوی غلظت‌های مختلف ۱ ، ۲ و ۴ درصد عصاره میوه درخت بلوط بررسی شد. همچنین اثر ضدمیکروبی فیلم‌های تهیه شده بر چهار باکتری بیماری‌زا بررسی شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در اثر افزودن عصاره میوه درخت بلوط ضخامت فیلم‌ها افزایش و میزان نفوذپذیری به بخار آب آنها کاهش معنی‌داری داشت. فیلم‌های حاصله در اثر افزودن عصاره، انعطاف‌پذیری بیشتری را از خود نشان دادند در حالی که مقاومت آنها به شکست کاهش معنی‌داری نشان داد. حلالیت فیلم ها با افزایش مقدار عصاره افزوده شده، کاهش معنی‌داری نشان داد. افزودن عصاره موجب افزایش معنی‌دار رنگ قرمز فیلم‌ها و کاهش معنی‌دار روشنی و زردی رنگ آنها شد. فعالیت آنتیاکسیدانی فیلم‌های ترکیب شده با عصاره افزایش معنی‌درای را نشان داد. فیلم های حاوی عصاره میوه درخت بلوط به طور معنی‌داری (۰۵/۰p<) از رشد میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا جلوگیری کردند.
نتیجه گیری: عصاره میوه درخت بلوط به عنوان یک عامل ضدباکتری طبیعی دارای پتانسیل استفاده در فیلم به منظور بسته‌بندی گستره‌ی وسیعی از فرآورده‌های غذایی، به ویژه مواد غذایی حساس به اکسیژن، می‌باشد.
پریسا کاظم زاده، مریم محمودزاده، سیروس خرم،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: افزایش کیفیت و افزایش مدت ماندگاری سبزیجات بعداز فرآیند توسط پلاسمای سرد مورد انتظار است. بهینه سازی فاکتورهای فرآیند می‌تواند در حفظ ویژگی‌های کیفی و تغذیه‌ای و افزایش ماندگاری محصولات سبزی مؤثر باشد. از این‌رو، این مطالعه بر بهینه سازی فاکتورهای فرآیند با پلاسمای سرد و بررسی مدت ماندگاری پیازچه متمرکز است.
مواد و روشها: در این مطالعه تأثیر فاکتورهای فرآیند شامل زمان فرآیند (۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه)، فاصله الکترود بالایی از سطح آب (۴، ۷ و ۱۰ سانتی‌متر) و ولتاژ (۶، ۵/۸ و ۱۱ کیلو ولت) پلاسمای سرد از نوع تخلیه سد دی الکتریک بر برگ‌های پیازچه با استفاده از روش سطح-پاسخ بهینه سازی شد. سپس تغییر در برخی ویژگی‌های تغذیه‌ای و حسی پیازچه تیمار شده توسط پلاسمای سرد در حالت بهینه متغیرها و طی نگهداری در یخچال (C۴°) مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد بیشترین میزان حفظ ویتامین C و فعالیت آنتیاکسیدانی برگ‌های پیازچه در جهت مهار رادیکال‌های DPPH در ۸ کیلوولت، ۸۳/۸ دقیقه و ۶/۶ سانتی‌متر به دست آمد. برگ‌های تیمارشده توسط پلاسما، حاوی ویتامین C بالاتری نسبت به گروه کنترل بودند و روند افزایشی در فعالیت آنتی اکسیدانی طی ۱۰ روز نگهداری در دمای یخچال نشان دادند.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد متغیرهای ولتاژ و زمان فرآیند تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر بهبود میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای ویتامین C برگ‌های پیازچه تیمار شده توسط پلاسمای سرد از نوع تخلیه سد دی الکتریک دارند.
علیرضا درعلی بنی، نرجس آقاجانی، عاطفه رضایی، امیر دارائی گرمه خانی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: اخیراً، تحقیقات مختلفی برای روشن شدن تأثیرات افزودن اسانس‌های مختلف به فیلم‌های زیست تخریب‌پذیر انجام شده است. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی فیلم فعال نشاسته –پلی وینیل الکل حاوی اسانس آویشن و امولسیون آن انجام شد.
مواد و روشها: به منظور تولید فیلم‌های فعال، پس از تهیه محلول نشاسته- پلی وینیل الکل، غلظت‌های مختلف اسانس آویشن (۱، ۳ و ۵ درصد) و غلظت ۱۰% از امولسیون‌های آویشن (امولسیون ۱، ۳ و ۵ درصد) استفاده شد.
یافتهها: مطابق با نتایج بدست آمده، فیلم‌های حاوی اسانس و امولسیون تأثیر مشابهی بر روی تمامی خصوصیات فیزیکوشیمیایی، مکانیکی و میکروبی فیلم داشتند، بدین صورت که افزایش اسانس آویشن و همچنین امولسیون آن به فرمولاسیون فیلم، باعث افزایش معنی‌دار (۰۵/۰>p) در پارامتر‌های ضخامت، جذب رطوبت طی گذشت زمان، زاویه تماس و میزان فعالیت آنتیاکسیدانی فیلم‌ها شد. از طرفی این افزایش بر روی خصوصیات میکروبی فیلم نیز تأثیر گذاشت و هر دو باعث افزایش مساحت هاله بازدارندگی از رشد اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس شدند. نتایج FTIR نیز نشان داد که همه فیلم‌ها نوار جذب گسترده‌ای را در ۳۰۰۰-۳۷۰۰ سانتی‌متر مربع نشان دادند که ناشی از ارتعاش کشش آزاد گروه‌های‌هیدروکسیل درون مولکولی و بین مولکولی بود و از طرفی از لحاظ ساختار میکروسکوپی، نتایج SEM نشان داد که سطح فیلم‌های بارگذاری شده با اسانس خشن‌تر بوده و با افزایش غلظت آن، تجمع کمی نشان داد.
نتیجه گیری: در حالت کلی فیلم‌های تهیه شده از نشاسته –پلی وینیل الکل حاوی اسانس آویشن و امولسیون آن مرغوبیت و بار میکروبی مناسبی برخوردار بوده و می‌توان از آن به عنوان بسته‌بندی فعال استفاده کرد.
