حسین سلیمانی، الهه طالبی گرکانی، علیرضا صفرزاده،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: پروتئین وی (WP) یکی از فرآورده‌های شیر با خواص ضد اکسایشی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف WP بر آنزیم‌های ضد اکسایشی و فشار اکسایشی بافت قلب در رت‌های تغذیه شده با غذای پرچرب می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق که از نوع تجربی بود چهل سر رت نر نژاد ویستار ابتدا بطور تصادفی به دو گروه کنترل نرمال
(C، ۸سر) و غذای پرچرب (۳۲ سر) و پس از ۹ هفته گروه غذای پرچرب به ۴ گروه مساوی شامل: کنترل (CF)، تمرین (TF)، پروتئین وی (WF) و تمرین+ پروتئین وی (TWF) تقسیم شد. تمرین شامل: دویدن روی تردمیل با سرعت ۲۰ متر در دقیقه، ۵ روز در هفته، برای ۱۰ هفته بود. مقادیر پراکسیدهیدروژن (H۲O۲)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسیددیسموتاز(SOD) و کاتالاز (CAT) در بافت قلبی به روش الایزا اندازه گیری شد.
یافته‌ها: مقادیر بیشتری از ml/ng ۱۲/۱۶۴±۵/۵۶۱=H۲O۲ (۰۰۵/۰=P) و مقادیر کمتری از ml/ng ۸۲/۲± ۷۴/۱۸=GPX (۰۰۱/۰=P) و ml/ng ۴۰۹/۰±۲۰/۲= SOD (۰۱۳/۰=P) در گروه کنترل پرچرب، در مقایسه با گروه کنترل نرمال، مشاهده شد. سطوح GPX در گروه کنترل نرمال در مقایسه با گروه‌های WF و TWF پایین تر بود (۰۵/۰>P). مقادیر SOD و H۲O۲ در گروه‌های تمرین کرده نسبت به گروه‌های تمرین نکرده و در گروه‌های مکمل نسبت به گروه‌های بدون مکمل، بالاتر و پائین تر بود(۰۵/۰>P). سطوح CAT در این گروه‌های تغییر معنی‌داری نداشت (۰۵/۰<P).
نتیجه گیری: تمرین استقامتی و WP می‌تواند تعادل اکسایشی بافت قلبی رت‌های تغذیه شده با غذای پرچرب را بهبود داده و به کنترل عوارض ناشی از غذای پر چرب در قلب کمک کند.
