سابقه و هدف: مطالعات اندکی به بررسی اثر تزریق آدنوزین بر گیرنده‌ها و مسیر پایین دست آن در متابولیسم چربی کبد پرداخته‌اند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نوع تمرین هوازی و آدنوزین بر بیان (sterol regulatory binding protein 1c) SREBP-1c  و گیرنده (Adenosine receptor) A1 کبد موش‌های صحرایی تغذیه شده با غذای پرچرب بود.
مواد و روش‌ها: 40 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به 8 گروه کنترل نرمال، غذای پر چرب، غذای پرچرب + تزریق دارو نما، غذای پرچرب + تزریق آدنوزین، غذای پرچرب – تمرین (HIIT) High-intensity interval training+ تزریق آدنوزین، غذای پر چرب - تمرین HIIT+ تزریق دارونما، غذای پر چرب- تمرین استقامتی + تزریق ادنوزین، غذای پر چرب - تمرین استقامتی + تزریق دارونما تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در مرحله اول 13 هفته غذای پرچرب دریافت نمودند و در مرحله دوم به مدت 12 هفته، هفته ای 5 جلسه به تمرین پرداختند، جهت تحلیل داده‌ها در گروه‌های غذایی از آزمون تحلیل یک راهه واریانس مستقل و تعیین اثر تمرین و آدنوزین از تحیل دو راهه واریانس استفاده شد. جهت بررسی بیان ژن‌ها از روش Real time PCR استفاده شد.
یافته‌ها‌: ژن  SREBP1-c و A1 به ترتیب در گروه‌های غذای پرچرب (016/0=P), (019/0=P) افزایش معنی‌داری داشتند، تمرین اینتروال شدید و استقامتی اثر معنی‌دار بر کاهش بیان ژن SREBP1-c و A1 (003/0=P) و (001/0=P)داشتند. SREBP1-c و A1 در گروه تزریق آدنوزین کاهش معنی‌داری (004/0=P)، (002/0=P) داشتند. تعامل تمرین استقامتی - آدنوزین کاهش معنی‌دارتری (004/0=P) از تمرین اینتروال شدید- آدنوزین (019/0=P) بر بیان A1 داشت.
نتیجه گیری: صرف نظر از شدت تمرین به عنوان یک فاکتور مؤثر بر بیان ژن‌های لیپوژنز، دوز مصرفی آدنوزین همراه با کاهش گیرنده آن (A1) بدنبال غذای پرچرب احتمالاً نقش مؤثری بر بیان ژن‌های لیپوژنتیک دارند.