[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
.
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
برای نویسندگان::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
IFRAME

..
:: دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1394 ) ::
جلد 10 شماره 1 صفحات 8-1 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی اثرات پیری سلول در ایجاد مقاومت به انسولین در موش های صحرایی ویستار چاق شده توسط رژیم غذایی
ماکان چراغ پور ، رقیه شهبازی ، رضا همایونفر ، حسین ایمانی ، حمید زند*
انستیتو تحقیقات تغذیه ، hamidzand@gmail.com
چکیده:   (7957 مشاهده)
سابقه و هدف: پیری سلول به عنوان یکی از مکانیسم های سرکوب کننده تومور شناخته شده است، اما اخیراً شواهد نشان می دهد که این فرایند یکی از عوامل القاکننده اختلالات متابولیک از قبیل دیابت و مقاومت به انسولین می باشد. در این مطالعه اثر پیری در بافت های محیطی موش های چاق شده توسط رژیم غذایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: 30 موش نر پنج هفته‌ای از نوع ویستار به طور تصادفی در دو گروه رژیم پرکالری با 416 کیلوکالری در هر 100 گرم (ساخت محقق) و رژیم کنترل به مدت 12 هفته تقسیم شدند. در انتهای هفته دوازدهم تغییرات وزنی، پروفایل لیپیدی، مقادیر گلوکز، انسولین و شاخص (Quantitative Insulin Sensitivity Check Index) QUICKI برای دو گروه سنجش گردید ضمن این که نمونه‌های بافتی جداسازی و ایمنوبلاتینگ برای شناسایی پروتئین های P16INK4a و P53 (نشانگر های پیری سلول) انجام گرفت. یافتهها: سطوح P53 به وضوح هم در بافت چربی و هم در بافت های محیطی موش های چاق شده توسط رژیم در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود. بیان P16INK4a فقط در بافت چربی موش های چاق افزایش یافت ولی این پروتئین در سایر بافت ها بیان نشد. علاوه بر این سطوح گلوکز (90/34±60/183 در مقابل 48/15±40/152؛ 019/0P=)، کلسترول (88/6±70/60 در مقابل82/7± 60/46؛ 001/0(P و تری گلیسرید (43/46±60/124در مقابل 02/24±20/57؛ 001/0P) سرمی در گروه چاق نسبت به کنترل بالاتر بود. در حالی که شاخصQUICKI در موش‌های چاق شده توسط رژیم نسبت به گروه کنترل پایین‌تر بود (01/0p=). نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که پیری سلول در بافت چربی با ایجاد تغییرات بافتی، می تواند محیط مستعدی را جهت پیشرفت مقاومت به انسولین و بیماری های مرتبط با سن مهیا کند. واژگان کلیدی: پیری سلول، چاقی ناشی از رژیم، مقاومت به انسولین
واژه‌های کلیدی: پیری سلول، چاقی ناشی از رژیم، مقاومت به انسولین
متن کامل [PDF 325 kb]   (2664 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تغذيه
دریافت: 1393/1/31 | پذیرش: 1393/10/6 | انتشار: 1393/12/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Cheraghpour M, Shahbazi R, Homayounfar R, Imani H, Zand H. Effect of Cellular Senescence on Insulin Resistance in Diet-induced Obese Wistar Rats. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2015; 10 (1) :1-8
URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-1589-fa.html

چراغ پور ماکان، شهبازی رقیه، همایونفر رضا، ایمانی حسین، زند حمید. بررسی اثرات پیری سلول در ایجاد مقاومت به انسولین در موش های صحرایی ویستار چاق شده توسط رژیم غذایی. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1394; 10 (1) :1-8

URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-1589-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Iranian Journal of  Nutrition Sciences and Food  Technology
Persian site map - English site map - Created in 0.04 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4652