سابقه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی سیستمیک و مزمن است. ناامنی غذایی فراهمی نامحدود یا نامطمئن غذای کافی در همه اوقات برای یک زندگی فعال و سالم می‌باشد. با توجه به تأثیر ناامنی غذایی در بیماری‌های مزمن به‌عنوان عامل استرس‌زا و تأثیر آن بر دریافت غذا، هدف این مطالعه بررسی ارتباط ناامنی غذایی و همچنین سایر فاکتورهای اقتصادی- اجتماعی با آرتریت روماتوئید در بیماران تازه تشخیص داده شده می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 60 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه‌کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان‌های شریعتی و امام خمینی (ره) تهران به‌عنوان مورد و 60 فرد سالم فاقد آرتریت روماتوئید به‌عنوان گروه شاهد که از نظر سن و جنس با هم جور شده بودند، از نظر ناامنی غذایی و عوامل اجتماعی- اقتصادی مقایسه شدند. تشخیص آرتریت روماتوئید بر اساس اطلاعات ثبت شده در پرونده پزشکی بیمار توسط پزشک متخصص، ناامنی غذایی با پرسشنامه 18 آیتمی USDA و داده‌های مربوط به ویژگی‌های اقتصادی- اجتماعی از طریق پرسشنامه اطلاعات عمومی گردآوری شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS IBM20 تجزیه و تحلیل شدند. ارتباط آرتریت روماتوئید و ناامنی غذایی با استفاده از رگرسیون لجستیک، تفاوت میانگین داده‌های کمی با آزمون t-test و تفاوت بین متغییرهای کیفی با آزمون کای اسکور مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها‌: در این مطالعه ارتباط مثبت معنی‌داری بین آرتریت روماتوئید و ناامنی غذایی به دست آمد، به‌طوری که میزان شیوع ناامنی غذایی در بیماران 82% و در افراد سالم 47‌% بود (001/0p<). با افزایش شدت ناامنی غذایی، احتمال آرتریت روماتوئید بیشتر شد. سطح اقتصادی، وضعیت تأهل و تحصیلات با آرتریت روماتوئید ارتباط معنی‌دار داشتند. در حالی که در مدل رگرسیون لجستیک، ناامنی غذایی و وضعیت تأهل به‌طور مستقل با آرتریت روماتوئید ارتباط معنی‌دار داشتند (05/0p<). شدت ناامنی غذایی با شدت بیماری، خشکی صبحگاهی مفاصل، التهاب مفاصل و همچنین امتیاز ناامنی غذایی با شدت درد در بیماران، ارتباط معنی‌دار داشت (001/0p<).

نتیجه گیری: این مطالعه نشان‌دهنده بالا بودن شیوع ناامنی غذایی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و ارتباط معنی‌دار مثبت بین شدت ناامنی غذایی با شدت درد و علائم آرتریت روماتوئید بود.

واژگان کلیدی: ناامنی غذایی، آرتریت روماتوئید، عوامل اقتصادی اجتماعی، شدت درد