دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، mr_koushki@sbmu.ac.ir
چکیده: (2105 مشاهده)
سابقه و هدف:با توجه به حجم بالای تولید شیر پاستوریزه و فرادما ساده و طعمدار که نشان از مصرف بالای این قبیل فراوردهها مخصوصاً بین جوانان و نوجوانان دارد و از طرفی کاهش میزان چربی و قند (ساکارز) به عنوان مهمترین اهداف ملی پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر نظیر دیابت و بیماریهای عروقی قلب، این تحقیق با هدف تعیین میزان چربی در شیرهای ساده پاستوریزه و فرادما و تعیین میزان چربی و ساکارز در شیرهای طعم دار پاستوریزه و فرادما مصرفی در شهر تهران انجام شد. مواد و روشها:در این پژوهش مجموعاً تعداد 47 نمونه شیر پرمصرف و پرخطر از 20 نام تجاری شامل 20 نمونه شیر پاستوریزه و فرادما ساده (چربی کل) و تعداد 27 نمونه شیر پاستوریزه و فرادما طعمدار (قند و چربی کل)، به طور تصادفی با مراجعه به فروشگاههای عرضه مواد لبنی در مناطق مختلف شهر تهران در سال 1395 نمونه برداری شد و کلیه آزمونهای تعیین میزان قند و چربی بر اساس استاندارد ملی ایران انجام گردید و با حد مجاز استاندارد ملی ایران مقایسه شد. یافتهها:میانگین چربی کل در شیرهای پاستوریزه و فرادما ساده شهر تهران 47/0 ±12/3 و در شیرهای طعم دار پاستوریزه و فرادما
79/0±30/2 درصد بود. 90 درصد نمونههای شیر ساده پاستوریزه و فرادما از نظر میزان چربی کل با استاندارد ملی ایران مطابقت داشتند.میزان چربی کل 48/81 درصد نمونههای شیر طعمدار، پاستوریزه و فرادما با استاندارد ملی ایران مطابقت داشتند. آزمون ساکارز 27 نمونه شیر طعمدار مورد بررسی نشان داد میزان کمینه، بیشینه به ترتیب 45/1، 06/14درصد و میانگین ساکارز در شیرهای طعم دار پاستوریزه و فرادما 95/1 ±66/6 بود. میزان ساکارز 6/92 درصد نمونههای شیر طعمدار، با استاندارد ملی ایران انطباق داشتند. نتیجه گیری:وضعیت میزان چربی کل و ساکارز نمونههای شیرهای ساده و شیر طعمدارمطلوب و قابل قبول است.
Koushki M, Koohy-Kamaly P, Komeily-Fanood R. Assessment of Total Fat and Sucrose Contents in Pasteurized and UHT Milks (Simple and Flavored) in Tehran, 2016. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2020; 15 (3) :91-96 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-2558-fa.html
کوشکی محمد رضا، کوهی کمالی پالیز، کمیلی فنود رزیتا. ارزیابی میزان چربی و ساکارز شیرهای پاستوریزه و فرادما ساده و طعم دار شهر تهران 1395. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1399; 15 (3) :91-96