دانشیار گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، n_keshavars@yahoo.com
چکیده: (1553 مشاهده)
سابقه و هدف:تولید غذاهای فراسودمند با هدف پیشگیری و مدیریت بیماریهای مزمن مرتبط با رژیم غذایی در سراسر جهان، از جمله ایران، رو به افزایش است. با توجه به اهمیت درک عوامل مؤثر بر پذیرش این محصولات، مطالعه حاضر با هدف طراحی و روانسنجی ابزار سنجش تعیینکنندههای مصرف و ترجیحات بزرگسالان در باره لبنیات فراسودمند در شهر تهران انجام شد. مواد و روشها:این مطالعه با رویکرد ترکیبی (کیفی ـ کمی) انجام شد. سؤالات پرسشنامه با استفاده از نتایج یک مطالعه کیفی و مرور گسترده ادبیات موجود طراحی شد. در بخش کمی، ویژگیهای روانسنجی ابزار، روایی محتوا، روایی صوری، همسانی درونی و ثبات ابزار مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ، همبستگی درون طبقهای و کاپا و نرم افزار SPSSv21 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها:پرسشنامه اولیه شامل 52 سؤال بود. پس از تعیین شاخص و نسبت روایی محتوا، تعداد سؤالات ابزار به 33 سؤال کاهش یافت. متوسط شاخص روایی محتوای کل ابزار 96/0 به دست آمد. پایایی همسانی درونی مقیاس نگرش 87/0 برآورد شد. ضریب کاپا برای آشنایی/ عدم آشنایی با لبنیات فراسودمند، و همچنین مصرف/ عدم مصرف آنها بین 1-61/0 تغییر کرد. ضرایب همبستگی درون طبقهای برای دفعات مصرف لبنیات فراسودمند بین 1-69/0، درجه اهمیت ویژگیهای محصول در انتخاباین لبنیات بین 86/0-73/0، دیدگاه نسبت به اطلاعرسانی در مورد لبنیات فراسودمند بین 92/0-83/0، و نگرش نسبت به این محصولات 92/0 بود که نشاندهنده ثبات بالای ابزار است. نتیجه گیری:پرسشنامه طراحی شده ابزاری معتبر و پایا است که امکان سنجش عوامل مختلف مؤثر بر مصرف لبنیات فراسودمند و ترجیحات مصرفکنندگان را در ارتباط با این محصولات فراهم میکند.
Bazhan M, Kalantari N, Keshavarz-Mohammadi N, Alavi Majd H. Design and Validation of a Questionnaire to Assess Determinants of the Functional Dairy Product Consumption and Preferences in Adults In Iran. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2022; 17 (2) :51-63 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-3314-fa.html
باژن مرجان، کلانتری ناصر، کشاورز محمدی نسترن، علوی مجد حمید. طراحی و روان سنجی ابزار سنجش تعیین کنندههای مصرف و ترجیحات بزرگسالان درباره لبنیات فراسودمند. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1401; 17 (2) :51-63