سابقه و هدف: در بیماران همودیالیزی، بالا بودن غلظت سرمی شاخصهای التهاب سیستمیک و التهاب عروقی، دو عامل خطر مهم برای ایجاد بیماریهای قلبی عروقی هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل اسیدهای چرب 3ω بر غلظت سرمی شاخصهای التهاب سیستمیک و التهاب عروقی این بیماران انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود که در آن 40 بیمار همودیالیزی به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل اسیدهای چرب 3ω و گروه دارونما تقسیم شدند. بیماران همودیالیزی در گروه مکملِ اسیدهای چرب 3ω ، روزانه mg2080 مکمل اسیدهای چرب 3ω به صورت 4 کپسول (حاوی mg310 اسید ایکوزاپنتا انوئیک و mg 210 اسید دوکوزا هگزا انوئیک) به مدت 10 هفته دریافت کردند، درحالی که بیماران گروه دارونما روزانه 4 کپسول دارونما حاوی روغن MCT دریافت کردند. در شروع مطالعه و پایان هفته دهم از هر بیمار قبل از دیالیز cc7 خون بعد از 12 تا 14 ساعت ناشتایی گرفته شد و سپس غلظت sICAM-1، sVCAM-1، sE-selectin، sP-selectin، CRP، IL-6، TNF-α، مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم اندازهگیری شد.
یافتهها: غلظت sICAM-1 سرم در گروه دریافت کننده مکمل اسیدهای چرب ω3 در پایان هفته دهم مطالعه نسبت به زمان شروع مطالعه به طور معنیداری کاهش یافت (05/0>P) و این کاهش در مقایسه با گروه دارونما معنیدار بود (05/0>P). در این مطالعه، تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه از نظر میزان تغییرات sVCAM-1، sE-selectin، sP-selectin، CRP، IL-6، TNF-α، مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان میدهد که مکمل اسیدهای چرب ω3 سبب کاهش غلظت sICAM-1سرم به عنوان یک عامل خطر بیماریهای قلبی و عروقی میشود، اما تأثیری بر غلظت شاخصهای التهاب سیستمیک سرم و استرس اکسیداتیو در بیماران همودیالیزی ندارد.
Koshki A, Taleban F, Tabibi H, Hedayati M, Esmaeili M. Effects of dietary ω3-fatty acid supplementation on the serum systemic and vascular inflammation markers in hemodialysis patients. Iranian J Nutr Sci Food Technol 2009; 4 (2) :1-11 URL: http://nsft.sbmu.ac.ir/article-1-192-fa.html
کشکی اکرم، طالبان فروغ اعظم، طبیبی هادی، هدایتی مهدی، اسماعیلی مینا. اثرات مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت شاخصهای التهاب عروقی و سیستمیک سرم در بیماران همودیالیزی. علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. 1388; 4 (2) :1-11